Monday, 3 November 2008

K. Kavafis

SEVSEYDİN BENİ

Işıtırsa hayatımın karanlığını
aşkın parlak ışını,
ilk kez mutlu atacak
müzikle atacak yüreği
acılı ruhumun.
Fısıldayamıyorum çekindiğim için
söylemek istediklerimi sana:
Çekilmez bir yazgıdır
sensiz yaşamak bana –
Sevseydin beni... ama ne yazık,
bir yalancı umut bu!

Sevseydin beni, sona erecekti
gözyaşlarım
ve gizli acılar.
Gösteremeyecekti artık aldatıcı yüzlerini
o aldatıcı sakınımlar.
Tanrısal görüntüler içinde
bulacaktın kendini.
Açmış güller süsleyecekti
yaşamın yollarını -
sevseydin beni... ama ne yazık,
bir yalancı umut bu!

resim: cafe terrace at night, v. van gogh

2 comments:

eates59 said...

hayirdir koko bi bunalim durumlari seziyorum son postlarda?

ionka said...

yok ya sanat diyelim entellik falan :)